ο εαυτος μου χρειαζεται φροντιδα και αγαπη!
" Όταν με γνώρισα, άρχισα να με αγαπώ"
Τι κάνω όταν αγαπώ κάποιον;
ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΊΖΩ
Αν εσύ δεν "φροντίσεις" τον εαυτό σου, τότε ποιος θα το κάνει για εσένα;
Η αγάπη και η φροντίδα καλλιεργούν τη βασική σχέση ζωής και αυτή η σχέση είναι η αληθινή σχέση με τον εαυτό μας.
Πως θα τον αγαπήσω αν δεν τον γνωρίζω;
Η αγάπη ως βίωμα προς τον εαυτό, ως στάση ζωής.
Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει οτι τον γνωρίζω και τον αποδέχομαι. Γνωρίζω τα δυνατά μου στοιχεία και τις αδυναμίες μου. Αποδέχομαι τον εαυτό μου σημαίνει οτι ζώ με ηρεμία και γαλήνη μέσα μου. Συμπεριφέρομαι στον εαυτό μου με καλοσύνη,σεβασμό,αξιοπρέπεια και αυθόρμητη συμπάθεια. Καλλιεργώ ένα βαθύ αλλά και σταθερό αίσθημα εσωτερικής ασφάλειας και προσωπικής αξίας.
Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει μαθαίνω να τον ακούω προσεκτικά, να του παρέχω κάποιες απολαύσεις, να του χαρίζω αυτά που του αρέσουν, να του φέρομαι όπως φέρομαι σε αυτούς που αγαπώ.
Αναλαμβάνω την ευθύνη να βρώ τρόπους να ικανοποιήσω τις ανάγκες μου. Δεν μπερδεύω τις "πράξεις φροντίδας" με τα καταναλωτικά αγαθά.
Γνωρίζω σε βάθος τα δικά μου συναισθήματα , τους φόβους μου, τα κίνητρα μου και τις ανάγκες μου και τα όρια μου...
Αγαπώ τον εαυτό μου δεν σημαίνει οτι με διακατέχει και με κυριαρχεί ένα αίσθημα υπεροχής οτι "εγω είμαι ο καλύτερος απο όλους". Οι άνθρωποι που έμαθαν να αγαπούν τον εαυτό τους νιώθουν μέσα τους ασφαλείς και ευχαριστημένοι, δεν χρειάζεται να έχουν πάντα δίκιο, ούτε αφήνονται σε μια αυτάρεσκη εγωπάθεια, σε έναν κούφιο ναρκισσισμό.
Πως θα μάθω να με αγαπώ;
Το πρώτο βήμα είναι να αναλάβεις την ευθύνη για αυτά που δεν σου αρέσουν στη ζωή σου!!! Βγες απο τη θέση του "θύματος". Η αγάπη είναι στάση ζωής. Το συναίσθημα που βιώνουμε ως αγάπη είναι αποτέλεσμα της στάσης μας απέναντι στη ζωή. Κι αυτή η στάση γεννιέται απο τις σκέψεις που κάνουμε για τον εαυτό μας και τους άλλους.
Το δεύτερο βήμα είναι η αναγνώριση ότι είμαστε όντα ατελή... Η ατέλεια είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Πάψε να "χτυπάς" τον εαυτό σου, να είσαι επικριτικός μαζί του.
Το τρίτο βήμα είναι να τον "αγκαλιάσεις" στοργικά , ως "πληγωμένο παιδί" να τον καθησυχάσεις.
Το τέταρτο βήμα είναι να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να προβληματιστεί και μεσα απο την προσωπική σου δουλειά/αυτογνωσία να βρείς τον δικό σου σκοπό. Μην αμελείς την δουλειά με τον εαυτό σου, είναι αυτή που θα σου δώσει τις απαντήσεις στα δικά σου ερωτήματα. Είναι απαραίτητο να θυμάμαι πως εγω θα πάρω τις αποφάσεις για τη ζωή μου. Εγώ θα χαράξω την πορεία μου.
Όλοι μπορούμε να δημιουργήσουμε σχέση με τον εαυτό μας -επιδιορθωτική σχέση-.
Μάντω Γ. Καραμπέρη, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
